>The 50 Best Singles Of 2009

>Τα albums (ως γνωστόν – και επιμένω) πέθαναν, ζήτω τα singles! Τέλος χρονιάς και ώρα για τεφτέρια, ισολογισμούς και λίστες. Ναι, το 2009 ήταν μια καλή χρονιά για την μουσική, απλά όχι και για τις μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες που συρρικνώνονται μέρα με την μέρα πληρώνοντας δικά τους λάθη του παρελθόντος. Ήταν η χρονιά της ‘σπιτικής’ μουσικής, φτιαγμένης από nerds και παθιασμένα πιτσιρίκια της διπλανής πόρτας. Μπορεί να μην γίνουν ποτέ αφίσα στο Smash Hits ή στο Bravo (εξάλλου δεν τα πρόλαβαν κιόλας) αλλά τους ανήκει το αύριο στην μουσική. Έχουμε και λέμε:

50) Lily Allen – It’ s Not Fair
—————
49) FrYars feat. Dave Gahan – Visitors (Stephen Hague Mix)
—————
48) U2 – Get On Your Boots
—————
47) Toni Braxton feat. Trey Songz – Yesterday
—————
46) Calvin Harris – I’ Not Alone
—————
45) Sally Shapiro – Love In July
—————
44) Paloma Faith – New York
—————
43) Sharam feat. Kid Kudi – She Came Along
—————
42) Golden Filter – Solid Gold
—————
41) Depeche Mode – Wrong
—————
40) Moby – Pale Horses
—————
39) Florence & The Machine – Rabbit Heart
—————
38) Simian Mobile Disco fet. Beth Ditto – Cruel Intentions
—————
37) Jason Mraz – I’ m Yours
—————
36) Empire Of The Sun – We Are The People
—————
35) The Presets – If I Know You
—————
34) La Roux – Bulletproof
—————
33) Royksopp – This Must Be It
—————
32) Men – Off Our Backs (Pegase Remix)
—————
31) Anjulie – Love Songs
—————
30) Miike Snow – Animal (Fred Falke Remix)
—————
29) Fever Ray – When I Grow Up
—————
28) Michel Cleis feat. Toto La Mpomposina – La Mezcla
—————
27) Mika – Rain
—————
26) Marina & The Diamonds – I Am Not A Robot (Starsmith’ s 24 Carat Remix)
—————
25) Jack Penate – Tonight’ s Today
—————
24) Yeah Yeah Yeahs – Zero
—————
23) Daniel Merriweather – Impossible
—————
22) The Sound Of Arrows – Into The Clouds
—————
21) Polly Scattergood – Other Too Endless (Vince Clarke Remix)
—————
20) Tiga – Shoes
Το διαστροφικό track μέσα απ’ τον δεύτερο και, μεταξύ μας, λίγο χλιαρό δίσκο του Καναδού νάρκισσου. Ηδυπάθεια, πασαλειμένο eyeliner (τρέμε Κοργιαλά) και κοφτερή electro με βλέψεις στα charts. Α, και με τρομερό βιντεάκι και εξαιρετικά remixes. Ποτέ δεν μάθαμε ποια κάνει τα γυναικεία φωνητικά – τουλάχιστον όμως αποκλείσαμε την πιθανότητα του να είναι η Madonna.
—————
19) Ellie Goulding – Under The Sheets
Το ‘Under The Sheets’ περισσότερο από ένα κομψό, pop single είναι η παρακαταθήκη του ταλέντου της Λονδρέζας Ellie Goulding που ξεκίνησε να μας απασχολεί πριν κάν ντεμπουτάρει δισκογραφικά στην, hot-hotter-HOTTEST, εταιρία Neon Gold. Τσέκαρε και παλιότερα posts για ν’ ακούσεις και άλλα tracks απ’ αυτήν – όπως την τέλεια και ακυκλοφόρητη διασκευή της στο ‘Black & Gold’ του Sam Sparro.
—————
18) The Horrors – Sea Within’ A Sea
Σε παραγωγή του Geoff Barrow των Portishead δεν περίμενες φαντάζομαι και κανένα τραγούδι για ν’ ανάψει το πάρτυ. Μαύρο κι άραχνο, ικανό να σε ρίξει σε βαθιά κατάθλιψη, αρκετά Cure και κρυφο-eighties αποτέλεσε το track που τους σύστησε στο μεγάλο κοινό. Σίγουρα όχι για όλες τις ώρες αλλά οπωσδήποτε έπος κι ένα απ’ τα φετινά απρόσμενα highlights.
—————
17) Dennis Ferrer – Hey Hey
Ο Dennis Ferrer έχει πάρει φωτιά εδώ και χρόνια αλλά πόσοι το κατάλαβαν; Το τραγούδι μόλις κυκλοφόρησε απ’ την Defected και αρχίζουν να το ανακαλύπτουν, όλοι όμως οι κορυφαίοι djs το είχαν στα playlists τους από τον Σεπτέμβρη. Επίσης είναι και το πιο feel-good τραγούδι της εικοσάδας – τον βλέπεις στο youtube να το τραγουδάει με πάθος και, δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς, χαμογελάς!
—————
16) Peaches – Lose You
Είναι τρελή, το ξέρω και γι αυτό μ’ αρέσει. Το καινούργιο electropop προφίλ της ήταν άψογο και σ’ αυτό βοήθησαν οι Soulwax, οι Simian Mobile Disco και όλοι οι άλλοι ήρωες της νέας μουσικής πραγματικότητας. Το πιο απλό πράγμα μπορεί να είναι συνάμα και το πιο τρυφερό και ουσιαστικό: δεν θέλω να σε χάσω. Το ντίσκο μελόδραμα στα καλύτερά του (και με την μάσκαρα να κυλάει χαμηλά στο μάγουλο).
—————
15) Saint Etienne – Method Of Modern Love (Richard X Join Our Clique Mix)
Ο Richard X φέτος είχε μια εντελώς Saint Etienne χρονιά. Ξαναδούλεψε τα original αρχεία του ‘Foxbase Alpha’ και το αποτέλεσμα ήταν το ‘Foxbase Beta’ ενώ τους έκανε κaι την παραγωγή σ’ αυτό το φωτεινό, ερωτιάρικο, electro που βάζει ξανά την Sarah Cracknell στον θρόνο της βασίλισσας της discotheque – αν και είχε προηγηθεί και η συνεργασία της με τον Mark Brown. Love, Love, L-O-V-E!!
—————
14) Music Go Music – Warm In The Shadows (Villa Remix)
Είναι Καναδοί (ακούγονται Ευρωπαίοι) και αν το κανονικό ‘Warm In The Shadows’ ήταν απλά καλό, απογειώθηκε στα ουράνια με το remix των Βέλγων Villa. Απίστευτο μπάσο (στα όρια της παραμόρφωσης) και στο breakdown τα συγκλονιστικότερα strings που άκουσα φέτος σε τραγούδι. Επίσης, όπως εύστοχα επισήμανε ο φίλος μου blogger Η, τα φωνητικά θυμίζουν Kim Wilde – κι αυτο το έχω στα (πολύ) συν.
—————
13) Nat King Cole feat. Cee-Lo – Lush Life
Ποτέ δεν φανταζόμουνα ότι ο μπαμπάς της Natalie θα μπορούσε να ακουστεί έτσι και σίγουρα μέσα απ’ το project νεκρανάστασης του Nat King Cole δεν περίμενα ότι θα έβρισκα κάτι να με ξετρελάνει. Το ‘Lush Life’ στα μαγικά χεράκια του Cee-Lo έγινε ένα αριστοκρατικό funk με πλoύσια έγχορδα και μαγικό ρυθμό. Καμμιά φορά από εκεί που δεν το περιμένεις…
—————
12) Pet Shop Boys – Love etc
Περισσότερο από ένας παιάνας στην δύναμη του έρωτα, της διαφορετικότητας και της επιβίωσης σ’ έναν κόσμο βομβαρδισμένο από role models, το ‘Love etc’ ήταν η (αυτο)επιβεβαίωση ενός μεγάλου (του μεγαλύτερου ίσως) group της electronica για το ότι, είναι εδώ, άντέχουν κι έχουν ακόμη την συνταγή για το τέλειο, επικό, pop ρεφρέν (που όταν καταλάβεις τι λέει θα σε κάνει να δακρύσεις).
—————
11) House Of House – Rushing To Paradise
Με διαφορά το καλύτερο house track της χρονιάς και η αφορμή που ξεκίνησα το musicmakesthedifference. Απλώνεται σε 13 λεπτά, σχεδόν αυτοσχεδιαστικού, χάους (και house) που περιλαμβάνει απλά μαθήματα μουσικής. Το καλύτερο jazzy πιάνο, τα πιο soulful φωνητικά, τα πιο deep beats, όλα εδώ έχουν θέση και μάλιστα στον υπερθετικό βαθμό τους. Έπος.
—————
10) Hurts – Wonderful Life
Γιατί κάθε φορά που το ακούω γρατζουνάει πληγές το άτιμο. Γιατί θα μπορούσε όντως να ήταν του Black. Γιατί ξαφνικά όλα τα ελληνικά ραδιόφωνα τους ανακάλυψαν ταυτόχρονα και συμφώνησαν σιωπηρά να επενδύσουν σ’ αυτούς πλέκοντάς του διθυράμβους. Γιατί τα παιδιά έχουν όλο το πακέτο (μουσική-στίχους-image) για να κάνουν εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία μέσα στο 2010.
—————
9) Jay-Z feat. Alicia Keys – Empire State Of Mind
Και πάνω που χάνεις την πίστη και την ελπίδα σου για κάτι φρέσκο στην σύγχρονη r’n’b, έρχεται ο παλιόλυκος ο Jay-Z για να σου θυμήσει ότι είναι ακόμα εδώ. Δεν ξέρω αν είναι οι ρίμες του για το Manhattan και το Central Park ή η Alicia Keys και το ‘New York’ της στο ρεφρέν αλλά ό συνδυασμός τους είναι η καλύτερη τουριστική διαφήμιση για την πόλη γιατί σε κάνει να θες να πάρεις το επόμενο αεροπλάνο και να χαθείς στο μεγάλο μήλο.
—————
8) Moby – Mistake (Funkagenda Mix)
Χωρίς να έχει καμμιά φωνή αξιώσεων καταφέρνει να ερμηνεύει τις συνθέσεις του καλύτερα απ’ τον καθένα. Ο αγαπημένος vegeterian και ακτιβιστής τραγουδοποιός εκτός απ’ το να χτίζει με φοβερή μαεστρία ambient ηχητικά τοπία μπορεί εξίσου καλά να στήνει indie, συναυλιακά hits ξέχειλα από συναίσθημα. Το ‘Mistake’ έφτανε να το ερωτευτώ απ’ την εισαγωγή του κι εκείνο το ‘please don’ t let me make the same mistake again’…
—————
7) Antony & The Johnsons – Crazy In Love
Πειράζει που είναι διασκευή στο super hit της Beyonce – και τραγούδι της δεκαετίας (ουπς, προδώθηκα) για το musicmakesthedifference; Ήδη highlight των συναυλιών τους, αποφάσισαν να το ηχογραφήσουν στο στούντιο και να το κυκλοφορήσουν επίημα – και ευτυχώς δηλαδή, γιατί αλλιώς θα χάναμε αυτό το σπάνιας ευαισθησίας σπαραξικάρδιο διαμάντι με την λιτή, σχεδόν κινηματογραφική, ενορχήστρωση.
—————
6) Ou Est Le Swimming Pool? – Dance The Way I Feel
Ανακάλυψη του θρυλικού Trevor Horn ο οποίος εκτός από παραγωγός είναι και φύλακας-άγγελός τους, οι 3 αντιπαθητικοί σπασίκλες από το βόρειο Λονδίνο αποτελούν την μεγαλύτερη ελπίδα της ηλεκτρονικής μουσικής για το 2010. Στο ‘Dance The Way I Feel’ ακούγονται σαν οι Visage να συναντούν τους Beastie Boys (στα φωνητικά) σ’ ένα ξέφρενο πάρτυ μετά τα γυρίσματα ενός ‘The Tube’ – ο Jools Holland με την Paula Yates πήγαν για ύπνο.
—————
5) La Roux – In For The Kill (Skream’ s Let’ s Get Ravey Mix)
Το ντουέτο απ’ την Αγγλία που έβαλε ξανά την electropop στα charts και στον μουσικό χάρτη κάνοντάς την hot 30 χρόνια μετά την δημιουργία της, στο καλύτερο τραγούδι τους. Τόσο ‘Blade Runner’, τόσο εθιστικό αλλά και τόσο ρετρό που κάνει φουτουριστικό, το ‘In For The Kill’, ειδικά στην dubstep εκτέλεση του Skream, είναι συγκλονιστικό.
—————
4) Lady Gaga – Bad Romance (Electrolightz Freak Mix)
Εντυπωσιακότατο και κολλητικότατο (θα το διαπίστωσες ακούγοντας ραδιόφωνα το τελευταίο δίμηνο) το ‘Bad Romance’ είναι απλά το καλύτερο τραγούδι της μεγαλύτερης star των τελευταίων χρόνων. Οι φαρμακεροί, σαρκαστικοί, πανέξυπνοι στίχοι αλλά και η θεατράλε ερμηνεία της φέρνουν στον νου punk ηρωίδες όπως η Nina Hagen. Η μίξη των Electrolightz είναι βασικά… ντουέτο και τόσο μα τόσο bitchy!
—————
3) Liebe – Drugs & Models (Original Mix)
Είναι Θεσσαλονικείς, έχουν βρόμικο παρελθόν (και παρόν) σε groups της πόλης και το ‘Drugs & Models’ ήταν το ντεμπούτο της συνεργασίας τους. Θα σου πω μόνο ότι είναι σαν οι Belle & Sebastien να συναντούν τους Pet Shop Boys, μέσα στο 2010 θα δούμε πολλά πράγματα απ’ αυτούς και επειδή είμαι κι εγώ μπλεγμένος στο σχήμα – για την ακρίβεια το 1/3 του) θα περιοριστώ σ’ αυτο: αριστούργημα! Αποκλειστικά στο musicmakesthedifference ολόκληρη η κανονική του εκτελεση – ακούω ‘επιτέλους’;
—————
2) Gossip – Heavy Cross (Fred Falke Remix)
Η εκδίκηση στον φασισμό της ζυγαριάς και του καθρέφτη. Η Beth Ditto βρίσκεται στην αντίπερα όχθη της σημερινής κοινωνίας των ‘next-top-models’. Υπέρβαρη (και το χαίρεται με εκνευριστικά περίσσια αυτοπεποίθηση), προκλητική και με μια από τις καλύτερες φωνές των τελευταίων χρόνων στην rock, επιτέλους φέτος γνώρισε την επιτυχία που της άξιζε. Ο Fred Falke απλά το απογείωσε κάνοντάς το λίγο πιο χορευτικό.
—————
1) Annie – Anthonio
Η ιστορία πάθους (και λάθους) της άδολης κορασίδας Annie με τον Βραζιλιάνο σάτυρο Anthonio σε παραγωγή του μάγου των synths Richard X είναι ακριβώς όπως θα έπρεπε να είναι η σπαρταριστή, νεανική, παλλόμενη, bubble-pop στις μέρες μας. Τι κρίμα που το κοινό ήταν απασχολημένο με ότι αποφασίσανε άλλοι γι αυτό (πολυφορεμένες μπούρδες δηλαδή) και πέρασε απαρατήρητο. Το καλύτερο των καλύτερων.
—————